NC : 61
สองร่างเปลือยเปล่าที่กำลังคลอเคลียกันอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ ส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะเมื่อได้รับสัมผัสที่แสนหวานของกันและกัน
ร่างบางนอนตะแคงข้างโดยมีร่างสูงซ้อนทับร่างไว้ มือหนาโอบรอบหน้าท้องที่นูนขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆสอดแก่นกายอุ่นเข้าไปในช่องทางรัก
" อื้ออ " เสียงหวานครางออกมาเบาๆเมื่อรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งร่าง
" ถ้าเจ็บบอกมาร์คนะคะ " เสียงทุ้มเอ่ยข้างๆหู ก่อนจะขบเม้นใบหูขาวของร่างบางเบาๆ
" อืมม มาร์ค อื้อออ " ร่างบางเพลิดเพลินไปกับสัมผัสที่อ่อนโยนที่มาร์คมอบให้ ทั้งจังหวะที่อ่อนโยนของแก่นกายรวมไปถึงสองมือหนาที่นวดหน้าท้องเนียนเบาๆ เป็นการช่วยผ่อนคลายคุณแม่ตัวน้อยไปในตัว
" ลูกครับ แดดดี๊มาเยี่ยมแล้วนะคนดีสบายดีมั้ยครับ " มือหนายังคงลูลวนอยู่ที่หน้าท้องของร่างบางเสียงทุ้มเอ่ยกับลูกน้อยอย่างละมุนละไม
" อย่าดื้อกับหม่ามี๊นะครับ แล้วแดดดี๊สัญญาว่าจะมาเยี่ยมหนูบ่อยๆ "
แม้ครั้งนี้จะเป็นการบรรเลงเพลงรักที่เชื่องช้าและอ่อนโยนมากๆแต่ก็เพราะไม่ต่างจากครั้งไหนๆเลย เพราะทุกอย่างเกิดจากความรัก การร่วมรักที่ทั้งสองฝ่ายมีอารมณ์ร่วมกันส่งและรับสัมผัสกันอย่างรู้ใจ
ร่างบางหันหน้าขึ้นมาหาร่างสูงก่อนที่ร่างสูงจะประกบปากลงไปบนปากอิ่ม ริมฝีปากบางดูดคลึงปากอิ่มเบาๆ จนปากอิ่มค่อยๆเผยอออกให้ร่างสูงได้ส่งลิ้นเข้าไปตักตวงชิมความหวานในโพรงปาก
ลิ้นหน้าเกี่ยวตวัดกับเรียวลิ้นของร่างบางเป็นการหยอกเย้ากันไปมา ความหวานในโพรงปากของร่างบางกับรสชาติขมๆจากยาที่ร่างสูงทานเข้าไปได้ตีกันอยู่ในปากของทั้งคู่
หากแต่มันไม่ได้แย่ แต่มันกลับหอมหวานไปอีกแบบ.......
อุณหภูมิของร่างกายร่างสูงที่สูงขึ้น ทำให้ร่างบางรู้สึกอบอุ่นกว่าทุกครั้ง ทุกอย่างดูสมบูรณ์และลงตัวไปหมดราวกับว่าเจ้าตัวเล็กในท้องก็ต้องการสัมผัสอบอุ่นจากผู้เป็นพ่อเช่นกัน
ถึงทำให้ร่างกายของผู้เป็นแม่หลั่งฮอร์โมนที่ทำให้รู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขขนาดนี้
" แบมมีความสุขมั้ยคะ "
" แบมมีความสุขมากครับมาร์ค....ลูกก็มีความสุขแบมรู้สึกได้ "
แม่กับลูกสื่อสารกันได้ด้วยสายสัมพันธ์และสายใยแห่งรักที่ถักทอเชื่อมสองชีวิตไว้ด้วยกัน เมื่อแม่มีความสุข เจ้าตัวน้อยในครรภ์ก็มีความสุข เพราะลูกสามารถรับรู้ทุกความรู้สึกของผู้เป็นแม่ได้
" มาร์ครักแบมจังเลยค่ะ ขอบคุณนะคะคนดี ที่ยอมมาร์คทุกอย่าง ขอบคุณที่ทำให้มาร์คมีความสุข "
จะกล่าวขอบคุณอีกกี่ร้อยกี่พันครั้งมันก็ยังไม่พอในความรู้สึกของร่างสูง สิ่งที่ร่างบางมอบให้เขามันวิเศษและยิ่งใหญ่มากจริงๆ......ใครตะคิดว่าเกิดมาครั้งหนึ่งจะมีคนๆหนึ่งที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ครอบครัวเรา แต่กลับรักเรา ยอมเรา และทำเพื่อเราได้มากขนาดนี้
" because I love you and I'm your " เสียงหวานเอ่ยบอกร่างสูงพร้อมกับจุมพิตที่ปลายคางของร่างสูงเบาๆ
" you are my everything , I love you so much darling "
" รักหนูเหมือนกันนะครับเบบี๋ของแดดดี๊ "
ร่างสูงค่อยๆถอนแก่นกายของตัวเองออกมาหลังจากที่ได้มอบความรักกับร่างบางจนสมใจแล้ว
ร่างบางพลิกตัวขึ้นมานอนหงายก่อนที่ร่างสูงจะเลื่อนผ้าห่มที่กองอยู่ปลายเตียงขึ้นมาปกช่วงตั้งแต่เอวลงของร่างบางลงไป
ร่างสูงนั่งลูบหน้าท้องของร่างบางไปมาเบาๆอย่างแสนรักใคร่สลับกับก้มลงไปจูบอย่างนั้นซ้ำๆไม่รู้จักเบื่อ
......รักมาก รักเหลือเกิน
" ไม่ว่าหนูจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย...แดดดี๊อยากให้หนูจำไว้ว่าหนูเกิดมาจากความรักของแดดดี๊กับหม่ามี๊ และเราจะดูแลหนูด้วยความรักของเราตลอดไป .....เป็นเด็กดี และแข็งแรงนะครับเบบี๋ "
ร่างสูงหันขึ้นไปมองร่างบางที่เงียบไปก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อร่างบางสุดที่รักของเขาได้หลับปุ๋ยไปแล้ว
เขาลุกขึ้นไปเอากาละมังและผ้าชุบน้ำออกมาเพื่อทำความสะอาดร่างกายให้คนรัก ร่างสูงจัดการทำความสะอาดบริเวณช่องทางรักที่เขาได้ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะสะโพกมนสวย จากนั้นก็ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดไปทั่วเรือนร่างของร่างบาง ทุกซอกทุกมุมอย่างละเอียด
ไม่ว่าจะเช็ดไปตรงไหนเขาก็จะก้มลงไปหอมไปจูบตรงนั้นทุกครั้ง.....ไม่มีตรงไหนเลยที่เขาไม่รัก เขารักทุกอย่างที่ประกอบกันเป็นแบมแบม เมื่อเช็ดตัวทำความสะอาดร่างบางเรียบร้อยก็จัดการสวมเสื้อผ้าให้ตัวเองและร่างบางอย่างเสร็จสรรพ ก่อนจะเตรียมเข้าสู่นิทราตามร่างบางไป
" ขอให้เราได้ตื่นมาเจอกันทุกๆเช้าหลับไปพร้อมกันทุกๆคืนแบบนี้ตลอดไปนะคะ......และถ้าวันนึงเราจะต้องจากโลกนี้ไปก็ขอให้เราไปจากไปพร้อมๆกัน มาร์คคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ถ้าไม่มีแบม "
ร่างสูงพูดกับร่างบางที่หลับอยู่พลางลูบลงบนกลุ่มผมนุ่มของร่างบาง ก่อนจะก้มลงไปกดจูบบนหน้าผากเนียนเบาๆ แล้วก็ลงไปกอดร่างบางไว้จนหลับไปพร้อมกัน
.....ผมไม่รู้ว่าเวลาที่ผ่านมากับเวลาที่เหลืออยู่อะไรมันมากกว่ากัน แต่ผมสัญญาว่าจะใช้ทุกๆวินาทีของผมเพื่อรักแค่คุณ........ ❤
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น