" อื้ออ "
เรียวปากหยักประกบลงบนริมฝีปากอิ่ม ออกแรงดูดคลึงเบาๆ จนคนใต้ร่างยอมเปิดริมฝีปากออกให้ลิ้นหนาได้เข้าไปควานหาความหวานในโพรงปาก
ลิ้นหนากับลิ้นเรียวสอดประสานหยอกล้อกันไปมา ความหวานในโพรงปากของร่างบางยังคงหวานเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ยิ่งตอนนี้มันผสมกับกลิ่นไวน์ชั้นดีที่มาร์คดื่มเข้าไปเมื่อตอนเย็น มันช่างเข้ากันได้อย่างลงตัว
" แฮ่กๆ "
เสียงหอบหายใจถี่ดังขึ้นสลับกันไปมา หลังจากที่ทั้งคู่คลายริมฝีปากออกจากกัน
มาร์คเลื่อนริมฝีปากที่เคยประกบปากอิ่มลงมาที่ยอดอกสีขาวอมชมพูของคุณแม่ตัวน้อยที่ยามนี้มันดูเต่งตึงและตั้งชันชวนสัมผัสเสียเหลือเกิน มาร์คไม่รอช้าที่จะก้มลงไปดูดคลึงยอดอกสวยนั้นทันที
" อึก...อื้มม " เสียงครางหวานๆของร่างบางดังขึ้นเป็นระยะ เป็นตัวเร่งอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านของร่างสูงเป็นอย่างมาก
กลิ่นหอมอ่อนๆจากกายของร่างบางบวกกับน้ำนมรสชาติหวานมัน ทำให้มาร์คเคลิบเคลิ้มและมีความสุขที่สุด
....ราวกับกำลังจะก้าวขึ้นสวรรค์
เขาค่อยๆพลิกร่างใต้อาณัตให้นอนคว่ำลง มือหนาจับเอวกางเกงที่ร่างบางสวมอยู่ก่อนจะถอดมันออกแล้วทิ้งลงข้างเตียง
แก่นกายอุ่นค่อยๆสอดเข้าไปในช่องทางรักช้าๆอย่างอ่อนโยน สองแขนแกร่งโอบกอดรอบเอวของร่างบางไว้ เขาพยายามทำมันให้เบาที่สุดเพราะแผลผ่าตัดคลอดลูกของแบมแบมยังไม่หายดี
บทเพลงรักยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆท่ามกลางบรรยากาศสุดแสนโรแมนติก เสียงคลื่นทะเล พร้อมกับลมเย็นๆที่พัดพาเข้ามาผ่านช่องหน้าต่างบานเล็กของห้องนอน คลอไปกับเสียงครางแสนหวานละมุนหู
" อึก อื้ออ " เสียงครางของแบมแบมดังขึ้นตามจังหวะการขยับของคนที่อยู่ด้านบน
" ถ้าเจ็บแผลบอกมาร์คนะครับ " เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยกระซิบข้างใบหูขาว
" ไม่เจ็บครับ มันดีมากเลยมาร์ค "
แบมแบมปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขารู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ทำอะไรแบบนี้กับมาร์ค แม้กระทั้งครั้งนั้นที่เขาเมาจนแทบไม่รู้ตัวแต่สติที่มีอยู่เพียงเสี้ยวก็ทำให้เขารับรู้และจดจำความรู้สึกและสัมผัสต่างๆในคืนนั้นได้เป็นอย่างดี
มาร์คทำให้เขารู้สึกว่า มันไม่ใช่เพียงการตอบสนองความใคร่ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือมันคือหน้าที่ของภรรยาที่ต้องเป็นฝ่ายให้ความสุขกับสามี แต่มันคือการร่วมรัก ร่วมรู้สึก เขาทั้งคู่มีความสุขไปกับมันโดยไม่มีใครเหนือกว่าใคร มาร์คให้เกียรติเขาเสมอแม้กระทั่งเวลาแบบนี้
" แบมมีความสุขไหมครับ "
" ที่สุด...แบมมีความสุขที่สุดเลยมาร์ค "
" มาร์คจะทำให้แบมมีความสุขมากขึ้นทุกวันๆ มาร์คสัญญาครับ " ว่าจบก็ก้มลงไปสร้างรอยรักสีกุหลาบไว้บนแผ่นหลังเนียน พร้อมกับกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น
สอดแก่นกายเข้าไปให้ลึกที่สุด....
" อื้ออ มาร์ค " ความเสียวซ่านแล่นริ้วไปทั่วร่างกายบาง แบมแบมรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขากำลังหลั่งสารบางอย่างออกมาเป็นสารที่ทำให้มีความสุขมากจนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้
" แบมรักมาร์ค อื้ออ "
" มาร์คก็รักแบมครับ อีกนิดนะครับคนดี "
" อื้อ อ๊าา !! ...มาร์ค "
มาร์คชอบเสียงนี้จัง เสียงหวานแหบพร่านิดๆเอ่ยเรียกชื่อเขาไม่หยุดหย่อน ได้ฟังทีไรก็ทำให้หัวใจเต้นแรงทุกครั้ง
ไม่ว่าจะสิบกว่าปีก่อน หรือว่าตอนนี้ แบมแบมก็ยังคงเป็นคนเดียวที่มีอิทธิพลต่อหัวใจเขาเสมอ
เขาเชื่อว่าถ้าพระเจ้าสร้างเขาขึ้นมาร้อยคน พระเจ้าก็จะสร้างแบมแบมขึ้นมาอีกร้อยคนเพื่อให้คู่กับเขาเช่นกัน
' ถ้าไม่ได้คู่กับแบมแบม มาร์ค ต้วนคนนี้ก็จะไม่ขอคู่กับใครอีกเลย '
" อื้ออ "
เมื่ออารมณ์ไปแตะถึงจุดสูงสุดเขาก็ค่อยๆถอนเก่นกายออก เพื่อมาปลดปล่อยด้านนอกเพราะเขาไม่ได้ป้องกัน มาร์คค่อนข้างมั่นในความมีน้ำยาของตัวเองมากพอสมควรเห็นได้จาก เพรสเซ้นท์กับพรินเซส เด็กๆล้วนเป็นผลผลิตที่ทำครั้งเดียวติดทั้งนั้น และครั้งนี้หากเขาปลดปล่อยข้างในนั้นรับรองว่ามีลูกหมูตัวที่สามแน่นอน
>>>> อ่านจบแล้วกลับไปคอมเมนต์ให้โหน่ยน้าา คนแต่งจะได้มีกำลังใจแต่งต่อ ขอบคุณล่วงหน้าค้าบบ <<<<<
