พรีเว็ดดิ้ง

" มาร์คขอได้ไหมครับ "

" หนะ ไหน เราตกลงกันว่าหลังแต่งงานไงมาร์ค "

" ก็ถือว่าเป็น Pre-wedding ไงครับ เราลองซ้อมไว้ก่อน ถ้าลูกยังไม่มาหลังแต่งงานเราก็ลองอีกรอบ นะแบมนะ..."

" .....ก็ไ..อุ้บ !! " 

มาร์คไม่รอฟังคำตอบรับของคนรัก เขารีบพลิกตัวขึ้นมาคล่อมร่างบางของแบมแบมไว้ ก่อนจะหันไปปิดโคมไฟที่ตั้งอยู่ข้างๆหัวเตียง แล้วหันมาประกบริมฝีปากได้รูปของตัวเองลงบนริมฝีปากสีชมพูอิ่มของคนที่อยู่ใต้ร่างอย่างโหยหาและรักใคร่ 

เสียงหอบหายใจของทั้งคู่สอดประสานกันเช่นเดียวกับสองมือหนาของมาร์คที่สอดแทรกเข้าไปใต้ชุดนอนตัวบางของแบมแบม เขาลูลไล้ผิวเนียนนุ่มของคนรักอย่างย่ามใจมือหนาบีบคลึงทุกสัดส่วนของกายบางที่เขาสัมผัสและควานถึง ก่อนจะค่อยๆเลื่อนขึ้นมาปลดกระดุมชุดนอนสีครีมของแบมแบมออก 

...ทีละเม็ด

....ทีละเม็ด

จนสุดท้ายอาภรณ์ผืนบางที่ห่มกายเนียนนุ่มสีขาวน้ำนมก็หลุดออกจนหมด เผยให้เห็นเรือนร่างบอบบางน่าทะนุทะนอมและน่าฟัดในคราวเดียวกันของร่างบาง 

" ที่รัก..."  เจ้าของเสียงทุ้มเอ่ยเรียกคนรักด้วยน้ำเสียงกระเส่า ก่อนจะก้มลงไปบดขยี้ริมฝีปากอิ่มนั้นอีกครั้ง 

" อือออ " รสจูบที่แสนดูดดื่มเช่นนี้...เขาจำได้ ถึงแม้คืนนั้นจะเมามากแต่แบมแบมก็ยังจำมันได้ดี มันเป็นจูบที่ไม่ได้มีเพียงแค่ความใคร่ หากแต่รสจูบของมาร์คในคืนนั้นเต็มไปด้วยความรักและความอ่อนโยนที่ร่างสูงส่งมาให้เขา เช่นเดียวกับตอนนี้ 

มาร์คค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากร่างบางช้าๆ ก่อนจะพลิกร่างใต้อาณัตขึ้นมาให้นอนคว่ำลงก่อนจะสอดแขนแกร่งไปที่หน้าท้องแบนราบของร่างบางแล้วออกแรงยกร่างบางขึ้นมาก่อนจะสอดแก่นกายอุ่นเข้าไปในช่องทางรักอย่างช้าๆและอ่อนโยน

"  อึก อื้ออ " 

เสียงครางหวานๆของร่างบางดังขึ้นเป็นระยะตามจังหวะการเคลื่อนตัวของแก่นกายของร่างสูงที่เข้าไปในช่องทางรัก 

ร่างสูงยังคงโอบอุ้มร่างบางไว้อย่างนั้นแล้วค่อยๆปล่อยอารมณ์ไปตามห้วงทำนองของเพลงรัก 

สองแขนแกร่งของมาร์คตระกองกอดร่างบางของคนรักไว้อย่างหวงแหน พลางพรมจูบลงไปบนแผ่นหลังบางพร้อมกับสร้างรอยรักสีจางไว้ด้วยริมฝีปากบางของเขา ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักของเขาเข้าไปในร่างการของอีกฝ่ายอย่างใจเย็น 

 " แบมรักมาร์คนะ...แบมจะเป็นของมาร์คเท่านั้น แค่มาร์คคนเดียว "  แบมแบมหลับตาพริ้มพร้อมกับเอ่ยประโยคที่ทำให้คนที่กอดเขาอยู่ด้านหลังรู้สึกปลื้มปริ่มในใจ มาร์คกระชับอ้อมกอดของแบมแบมให้แน่นขึ้น และค่อยๆสอดแก่นกายเข้าไปให้ลึกกว่าเดิมและค้างไว้อยู่อย่างนั้นเพื่อให้แน่ใจว่าน้ำรักของเขาทุกหยุดเข้าไปอยู่ในร่างกายของแบมแบมหมดแล้ว 

" เรื่องคืนนั้น...."  จู่ๆแบมแบมก็พูดถึงเรื่องคืนนั้นขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนสั่งไม่ให้มาร์คพูดถึงมันอีก และขอให้ลืมมันไป

" มาร์คไม่ได้เมา...คืนนั้นมาร์คไม่ได้เมา "  

" หมายความว่า..."  

" มาร์คขอโทษนะแบมที่ต้องฉวยโอกาสตอนแบมเมา มาร์ครู้ว่าสิ่งที่มาร์คทำมันไม่ดี และผิดมาก มาร์คไม่กล้าบอกความจริงกับแบมว่าคืนนั้นมาร์คไม่ได้เมาเพราะมาร์คกลัวแบมจะเกลียดมาร์ค มาร์คต้องทนไม่ได้แน่ๆถ้าต้องอยู่โดยไม่มีแบม " 

 เขารักแบมแบม รักตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอและรู้จักกับคนชื่อแบมแบมและรักมากขึ้นทุกวัน และเขาคงอยู่ไม่ได้แน่ๆถ้าคนที่เขารักเกลียดเขาและไม่อยากมีเขาอยู่ในชีวิต...มาร์คถึงต้องทนเก็บทุกอย่างไว้ในใจมาตลอดสิบกว่าปี

" แบมจะไม่ถามว่ามาร์คทำไปทำไม เพราะแบมคิดว่าแบมรู้เหตุผลดี...แต่แบมอยากให้มาร์ครู้ไว้อย่างนึงว่าถึงแม้ว่าตอนนั้นแบมจะโกรธมาร์คมากแค่ไหน แต่แบมไม่เคยเกลียดมาร์คเลยนะ 

.....ไม่เลย....ไม่เคยทำได้เลยจริงๆ "  แบมแบมก็พึ่งจะมารู้ตัวว่าตัวเองก็รักมาร์ค เอาตอนที่เขาท้องนั่นเพรสเซ้นท์แหละ เขาพึ่งหาคำตอบให้ตัวเองได้ว่ามำไมไม่เคยโกรธหรือเกลียดมาร์คได้จริงๆสักที สุดท้ายก็ได้คำตอบว่ามันเป็นเพราะ

....แบมแบมรักมาร์ค

ทั้งคู่ปลดปล่อยมันออกมาพร้อมกัน แบมแบมหอบหายใจอยู่ใต้ร่างของมาร์คอย่างอ่อนแรง แบมแบมรู้สึกได้ถึงความอุ่นของสิ่งที่มาร์คปล่อยแทรกซึมเข้ามาในตัวเขา มันคล้ายกับว่าตอนนี้เลือดของมาร์คกำลังไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเขา...มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลย

ร่างสูงยอมถอนแก่นกายออกมาหลังจากที่ได้มอบความรักให้กับร่างบางจนพอใจ  เมื่อพลิกคนใต้ร่างขึ้นมาร่างสูงก็ก้มลงไปจุมพิตบนหน้าผากเนียนเบาๆก่อนจะค่อยๆเลื่อนไปยังส่วนต่างๆบนใบหน้าช้าๆทีละจุด  สองมือเรียวของร่างบางยกขึ้นมาโอบท้ายทอยของร่างสูงไว้ก่อนจะออกแรงโน้มศีรษะร่างสูงลงมามอบจูบอันดูดดื่มให้กับร่างสูงอีกครั้ง

แน่นอนว่า Pre-wedding ของมาร์คและแบมแบมในครั้งนี้มันพิเศษกว่าคู่ไหนๆและมีความสุขมากที่สุด ขอบคุณใครสักคนบนฟ้า ขอบคุณโชคชะตาที่ทำให้เขาทั้งสองได้มาเจอกัน และขอบคุณเพรสเซ้นท์ของขวัญอันล้ำค่าและกามเทพตัวน้อยที่ทำให้มาร์คและแบมแบมมีวันนี้ 

" ของขวัญชิ้นที่สองของปะป๊ารีบๆมาอยู่ในท้องคุณแม่นะครับ "  มือหนายกขึ้นลูบหน้าท้องแบนราบของร่างบางที่นอนอยู่ก่อนจะก้มลงไปพรมจูบลงบนทั่วหน้าท้องเนียนของคนรักเบาๆ


Talk : ไม่ขออะไรเลยนอกจากคอมเมนต์เล็กๆน้อยๆจากนักอ่านผู้เป็นที่รักนะคะ