NC : 61
สองร่างเปลือยเปล่าที่กำลังคลอเคลียกันอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ ส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะเมื่อได้รับสัมผัสที่แสนหวานของกันและกัน
ร่างบางนอนตะแคงข้างโดยมีร่างสูงซ้อนทับร่างไว้ มือหนาโอบรอบหน้าท้องที่นูนขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆสอดแก่นกายอุ่นเข้าไปในช่องทางรัก
" อื้ออ " เสียงหวานครางออกมาเบาๆเมื่อรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งร่าง
" ถ้าเจ็บบอกมาร์คนะคะ " เสียงทุ้มเอ่ยข้างๆหู ก่อนจะขบเม้นใบหูขาวของร่างบางเบาๆ
" อืมม มาร์ค อื้อออ " ร่างบางเพลิดเพลินไปกับสัมผัสที่อ่อนโยนที่มาร์คมอบให้ ทั้งจังหวะที่อ่อนโยนของแก่นกายรวมไปถึงสองมือหนาที่นวดหน้าท้องเนียนเบาๆ เป็นการช่วยผ่อนคลายคุณแม่ตัวน้อยไปในตัว
" ลูกครับ แดดดี๊มาเยี่ยมแล้วนะคนดีสบายดีมั้ยครับ " มือหนายังคงลูลวนอยู่ที่หน้าท้องของร่างบางเสียงทุ้มเอ่ยกับลูกน้อยอย่างละมุนละไม
" อย่าดื้อกับหม่ามี๊นะครับ แล้วแดดดี๊สัญญาว่าจะมาเยี่ยมหนูบ่อยๆ "
แม้ครั้งนี้จะเป็นการบรรเลงเพลงรักที่เชื่องช้าและอ่อนโยนมากๆแต่ก็เพราะไม่ต่างจากครั้งไหนๆเลย เพราะทุกอย่างเกิดจากความรัก การร่วมรักที่ทั้งสองฝ่ายมีอารมณ์ร่วมกันส่งและรับสัมผัสกันอย่างรู้ใจ
ร่างบางหันหน้าขึ้นมาหาร่างสูงก่อนที่ร่างสูงจะประกบปากลงไปบนปากอิ่ม ริมฝีปากบางดูดคลึงปากอิ่มเบาๆ จนปากอิ่มค่อยๆเผยอออกให้ร่างสูงได้ส่งลิ้นเข้าไปตักตวงชิมความหวานในโพรงปาก
ลิ้นหน้าเกี่ยวตวัดกับเรียวลิ้นของร่างบางเป็นการหยอกเย้ากันไปมา ความหวานในโพรงปากของร่างบางกับรสชาติขมๆจากยาที่ร่างสูงทานเข้าไปได้ตีกันอยู่ในปากของทั้งคู่
หากแต่มันไม่ได้แย่ แต่มันกลับหอมหวานไปอีกแบบ.......
อุณหภูมิของร่างกายร่างสูงที่สูงขึ้น ทำให้ร่างบางรู้สึกอบอุ่นกว่าทุกครั้ง ทุกอย่างดูสมบูรณ์และลงตัวไปหมดราวกับว่าเจ้าตัวเล็กในท้องก็ต้องการสัมผัสอบอุ่นจากผู้เป็นพ่อเช่นกัน
ถึงทำให้ร่างกายของผู้เป็นแม่หลั่งฮอร์โมนที่ทำให้รู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขขนาดนี้
" แบมมีความสุขมั้ยคะ "
" แบมมีความสุขมากครับมาร์ค....ลูกก็มีความสุขแบมรู้สึกได้ "
แม่กับลูกสื่อสารกันได้ด้วยสายสัมพันธ์และสายใยแห่งรักที่ถักทอเชื่อมสองชีวิตไว้ด้วยกัน เมื่อแม่มีความสุข เจ้าตัวน้อยในครรภ์ก็มีความสุข เพราะลูกสามารถรับรู้ทุกความรู้สึกของผู้เป็นแม่ได้
" มาร์ครักแบมจังเลยค่ะ ขอบคุณนะคะคนดี ที่ยอมมาร์คทุกอย่าง ขอบคุณที่ทำให้มาร์คมีความสุข "
จะกล่าวขอบคุณอีกกี่ร้อยกี่พันครั้งมันก็ยังไม่พอในความรู้สึกของร่างสูง สิ่งที่ร่างบางมอบให้เขามันวิเศษและยิ่งใหญ่มากจริงๆ......ใครตะคิดว่าเกิดมาครั้งหนึ่งจะมีคนๆหนึ่งที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ครอบครัวเรา แต่กลับรักเรา ยอมเรา และทำเพื่อเราได้มากขนาดนี้
" because I love you and I'm your " เสียงหวานเอ่ยบอกร่างสูงพร้อมกับจุมพิตที่ปลายคางของร่างสูงเบาๆ
" you are my everything , I love you so much darling "
" รักหนูเหมือนกันนะครับเบบี๋ของแดดดี๊ "
ร่างสูงค่อยๆถอนแก่นกายของตัวเองออกมาหลังจากที่ได้มอบความรักกับร่างบางจนสมใจแล้ว
ร่างบางพลิกตัวขึ้นมานอนหงายก่อนที่ร่างสูงจะเลื่อนผ้าห่มที่กองอยู่ปลายเตียงขึ้นมาปกช่วงตั้งแต่เอวลงของร่างบางลงไป
ร่างสูงนั่งลูบหน้าท้องของร่างบางไปมาเบาๆอย่างแสนรักใคร่สลับกับก้มลงไปจูบอย่างนั้นซ้ำๆไม่รู้จักเบื่อ
......รักมาก รักเหลือเกิน
" ไม่ว่าหนูจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย...แดดดี๊อยากให้หนูจำไว้ว่าหนูเกิดมาจากความรักของแดดดี๊กับหม่ามี๊ และเราจะดูแลหนูด้วยความรักของเราตลอดไป .....เป็นเด็กดี และแข็งแรงนะครับเบบี๋ "
ร่างสูงหันขึ้นไปมองร่างบางที่เงียบไปก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อร่างบางสุดที่รักของเขาได้หลับปุ๋ยไปแล้ว
เขาลุกขึ้นไปเอากาละมังและผ้าชุบน้ำออกมาเพื่อทำความสะอาดร่างกายให้คนรัก ร่างสูงจัดการทำความสะอาดบริเวณช่องทางรักที่เขาได้ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะสะโพกมนสวย จากนั้นก็ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดไปทั่วเรือนร่างของร่างบาง ทุกซอกทุกมุมอย่างละเอียด
ไม่ว่าจะเช็ดไปตรงไหนเขาก็จะก้มลงไปหอมไปจูบตรงนั้นทุกครั้ง.....ไม่มีตรงไหนเลยที่เขาไม่รัก เขารักทุกอย่างที่ประกอบกันเป็นแบมแบม เมื่อเช็ดตัวทำความสะอาดร่างบางเรียบร้อยก็จัดการสวมเสื้อผ้าให้ตัวเองและร่างบางอย่างเสร็จสรรพ ก่อนจะเตรียมเข้าสู่นิทราตามร่างบางไป
" ขอให้เราได้ตื่นมาเจอกันทุกๆเช้าหลับไปพร้อมกันทุกๆคืนแบบนี้ตลอดไปนะคะ......และถ้าวันนึงเราจะต้องจากโลกนี้ไปก็ขอให้เราไปจากไปพร้อมๆกัน มาร์คคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ถ้าไม่มีแบม "
ร่างสูงพูดกับร่างบางที่หลับอยู่พลางลูบลงบนกลุ่มผมนุ่มของร่างบาง ก่อนจะก้มลงไปกดจูบบนหน้าผากเนียนเบาๆ แล้วก็ลงไปกอดร่างบางไว้จนหลับไปพร้อมกัน
.....ผมไม่รู้ว่าเวลาที่ผ่านมากับเวลาที่เหลืออยู่อะไรมันมากกว่ากัน แต่ผมสัญญาว่าจะใช้ทุกๆวินาทีของผมเพื่อรักแค่คุณ........ ❤
อุ้มรัก NC
วันเสาร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562
ดวงใจมาเฟีย ตอนที่ 59
NC : 59
" ถึงเวลาทำน้องให้ลูกกันแล้วค่ะที่รัก "
เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยออกมาก่อนจะค่อยๆผลักร่างบางลงบนเตียงอย่างอ่อนโยน มือหนาค่อยๆสอดเข้าไปใต้ชุดนอนบางก่อนจะทำการปลดกระดุมออกทีละเม็ดช้าๆ ทุกการกระทำเป็นไปอย่างอ่อนหวานและเชื่องช้าไม่เร่งรีบเพราะร่างสูงมั่นใจเหลือเกินว่าทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามที่เขาคาดหวัง
" อื้อ อื้มมม "
ในขณะที่มือกำลังปลดกระดุมออกให้อีกฝ่าย ปากสวยก็ก้มลงประกบกับอวัยวะส่วนเดียวกันของร่างบางก่อนจะขบเม้มเบาๆให้ร่างบางเปิดริมฝีปากออก และทันทีที่ได้รับอนุญาตลิ้นหน้าก็ส่งเข้าไปแล้วควานหาความหวานไปทั่วโพรงปากของร่างบาง
" หวานที่สุดเลยค่ะ "
ถอนริมฝีปากออกมาจากปากอิ่มแล้วเอ่ยกับร่างใต้อาณัตอย่างอ่อนโยน ความหวานละมุนละไมที่ไม่เคยเปลี่ยนยังคงสร้างความประทับใจให้ร่างสูงทุกครั้ง
" มาร์ครักแบมนะคะ "
" แบมก็รักมาร์ค อื้อออ "
ร่างสูงพลิกร่างใต้อาณัตขึ้นมาให้นอนคว่ำลงก่อนจะสอดแขนแกร่งไปที่หน้าท้องแบนราบของร่างบางแล้วออกแรงยกร่างบางขึ้นมาก่อนจะสอดแก่นกายอุ่นเข้าไปในช่องทางรักอย่างอ่อนโยน
" อึก อื้ออ "
เสียงครางหวานๆของร่างบางดังขึ้นเป็นระยะตามจังหวะการเคลื่อนตัวของแก่นกายของร่างสูงที่เข้าไปในช่องทางรัก
ร่างสูงยังคงโอบอุ้มร่างบางไว้อย่างนั้นแล้วค่อยๆปล่อยอารมณ์ไปตามห้วงทำนองของเพลงรัก
มือเรียวจิกผ้าห่มจนยับเพราะความเสียวซ่านที่เกิดจากการที่ถูกคุกคามจากช่องทางด้านหลัง
" อึก ทำไมวันนี้มาร์คอ่อนโยนจัง อื้อออ "
ร่างสูงค่อยๆปล่อยร่างบางนอนลงบนเตียงก่อนจะกอดรัดร่างบางไว้ แล้วใช้จมูกโด่งสูดดมกลิ่นกายหอมไปทั่วเรือนร่างของร่างบาง
" คนนี้เป็นลูกผู้หญิงไงคะมาร์คเลยต้องอ่อนโยนเป็นพิเศษ "
" แน่ใจได้ยังไง "
" มาร์คเป็นคนทำ มาร์ครู้ดีค่ะ "
สองร่างยังคงขยับขึ้นลงเรื่อยๆอย่างเชื่องช้าละเมียดละไมราวกับช่างที่กำลังบรรจงสร้างศิลปะที่มีชีวิตขึ้นมา ด้วยความรักของคนสองคนที่มีให้กันอย่างสุดหัวใจ
" ลูกรักของแดดดี๊ เข้าไปอยู่ในท้องหม่ามี๊ได้แล้วครับ "
ร่างสูงเอ่ยออกมาก่อนจะปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางรักของร่างบางจนไหลทะลักออกมาเต็มสะโพกมน
แต่ถึงอย่างนั้นร่างสูงก็ไม่ได้คิดจะถอนแก่นกายออกมา บทเพลงรักยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆท่ามกลางบรรยากาศสุดแสนโรแมนติกในห้องสวีทสุดหรูริมทะเล กระจกใสที่ติดกับฝั่งของทะเลถูกเปิดผ้าม่านออกเพื่อดื่มด่ำแสงจันทร์และเสียงคลื่นกระทบฝั่ง เคล้าคลอกับเสียงทุ้มและเสียงหวานที่ผลัดกันเอื้อนเอ่ยออกมา
" อื้อออ มาร์คคค "
ปากอิ่มยังคงร้องออกมาทุกๆครั้งที่ร่างสูงได้มอบความรักแสนหวานผ่านภาษากายให้กับเขา
ร่างสูงยอมถอนแก่นกายออกมาหลังจากที่ได้แสดงความรักจนพอใจ เมื่อพลิกคนใต้ร่างขึ้นมาร่างสูงก็ก้มลงไปขบเม้มที่ยอดยกขาวอีกครั้งจนเกิดรอยกลีบกุหลาบสีสวยขึ้นเต็มอกขาว สองมือเรียวของร่างบางยกขึ้นมาโอบท้ายทอยของร่างสูงไว้ก่อนจะออกแรงโน้มศีรษะร่างสูงลงมามอบจูบอันดูดดื่มให้กับร่างสูงอีกครั้ง
แสงจันทร์สีเหลืองนวลสาดเข้ามากระทบสองร่างที่นอนกอดเกยกันอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ เป็นพยานรักในค่ำคื่นที่แสนหวานของทั้งคู่
" ถ้าเค้าไม่ยอมมาล่ะครับมาร์ค มาร์คจะเสียใจรึเปล่า "
" ไม่ครับ เค้าต้องมา เดี๋ยวเค้าก็มา เค้ารู้ว่าทุกคนรอเค้าอยู่ :) "
เกือบสิบกว่าปีแล้วที่ร่างบางผ่านการตั้งครรภ์ครั้งสุดท้ายมา ถึงแม่ว่าร่างกายของทั้งคู่จะยังแข็งแรงสมบูรณ์ดีและทั้งคู่ได้ปรึกษาแพทย์อย่างละเอียดแล้วก็ตาม ถึงอย่างไรร่างบางก็ยังอดไม่ได้ที่จะกลัวว่าสิ่งที่พวกเขาหวังจะไม่เป็นจริง
ผิดกับร่างสูงที่ดูมั่นอกมั่นใจเหลือเกินว่าสิ่งที่พวกเขารอคอยจะต้องมา เขาเชื่อในสัญชาติญาณของตัวเองและเชื่อในสายสัมพันธ์ของพ่อลูกที่สื่อถึงกันได้ เขารับรู้และมั่นใจว่ายังไงลูกคนที่สี่ของเขาต้องมา และจะเป็นเด็กผู้หญิงอย่างที่เขาตั้งใจไว้อีกด้วย
" แบมจะดูแลตัวเองให้ดีที่สุดนะครับ "
" มาร์คก็จะดูแลแบมให้ดีที่สุดครับ "
ว่าจบร่างสูงก็ก้มลงจุมพิตไปทั้วหน้าท้องแบมราบของร่างบางที่นอนอยู่
" ตอนนี้เค้าอาจจะกำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ในนี้แล้วก็ได้ ^^ "
ร่างสูงนอนแอบหูแนบกับหน้าท้องแบนพลางใช้มือหนาลูบวนไปมาอย่างอ่อนโยนอยู่ตรงบริเวณหน้าท้องของร่างบาง มือเรียวของร่างบางก็ยกขึ้นมาลูบศีรษะของสามีเบาๆ
มีความสุข มีความสุขมากเหลือเกิน
ต่างคนต่างเงียบไม่มีคำพูดหรือบทสนทนาใดมีเพียงรอยยิ้มและความอิ่มเอมใจที่ได้อยู่ด้วยกันได้ร่วมสร้างผลผลิตของความรักที่สวยงามไปด้วยกัน
" นางฟ้าของแดดดี๊จะลงมาจากสวรรค์รึยังนะ :) "
" รีบๆลงมานะคะ มาอยู่ในนี้ ที่ตรงนี้เป็นของหนูนะคะ แดดดี๊ไม่รู้หรอกว่าข้างในนั้นเป็นยังไงแต่แดดดี๊เชื่อว่ามันต้องอุ่นและมีความสุขมากแน่ๆ เหมือนที่พี่ๆของหนูเคยอยู่ "
มาร์คยังคงพูดกับหน้าท้องแบนของแบมแบมพลางใช้นิ้วจิ้มลงไปเบาๆ ใจนึกอยากให้แบมแบมท้องซะตอนนี้เดี๋ยวนี้เลย เขาชอบมากที่จะได้เห็นหน้าท้องของภรรยาคนสวยค่อยๆโตขึ้นเพราะมีสิ่งมีชีวิตอยู่ข้างในนั้น
" แบมครับ "
" หื้มม ว่าไงครับ "
" ขอบคุณนะครับ "
" ขอบคุณเรื่องอะไรครับ "
" เรื่องที่แบมยอมท้องอีกครั้งเพื่อมาร์คกับลูกๆไงครับ มาร์ครู้ว่าการตั้งท้องไม่ใช่เรื่องง่ายแบมต้องใช้ความอดทนและความพยายามมากๆในการอุ้มท้องแต่ละครั้ง "
" มันลำบากก็จริงแต่มันมีความสุขมากเลยนะครับ การที่มีหัวใจอีกดวงเต้นอยู่ข้างในตัวเรามันเป็นสิ่งที่วิเศษมากๆเลยล่ะ ตอนที่แบมท้องแฝดแบมเคยกลัวสารพัดและตอนคลอดแบมก็เจ็บมาก แต่พอเห็นหน้าลูกความรู้สึกทั้งหมดนี้มันหายไปแล้วมันก็แทนที่ด้วยความรัก รักสุดหัวใจ รักอย่างไม่มีข้อแม้อะไรเลย จากวันนั้นแบมไม่เคยกลัวความเจ็บหรือกลัวความลำบากอีกเลยถ้ามันต้องแลกมากับอีกหนึ่งชีวิตที่สร้างขึ้นมาจากเราสองคน "
" ลูกโชคดีจังเลยที่มีแม่อย่างแบม มาร์คก็โชคดีที่มีภรรยาอย่างแบม "
" แบมกับลูกก็โชคดีมากเลยครับที่มีแดดดี๊และสามีอย่างมาร์ค "
ความรักสำหรับมาร์คกับแบมแบมมันคือความรักที่มากกว่ารัก เป็นชีวิตคู่ที่มากกว่าการใช้ชีวิตร่วมกัน แต่เป็นการใช้ลมหายใจและหัวใจร่วมกัน พวกเขาไม่ใช่แค่เติมเต็มซึ่งกันและกันแต่เป็นการหล่อหลอมเข้าด้วยกันอย่างที่ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ เพราะเขา......เกิดมาเพื่อเป็นของกันและกัน
#ชี้แจงก่อนว่าไรท์แต่ง NC ไม่ค่อยเก่งนะคะ ถ้าอ่านแล้วไม่สนุกและไม่ฟินก็ขอโทษด้วยนะคะ ❤
วันเสาร์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561
อุ้มรัก ริมทะเล
" อื้ออ "
เรียวปากหยักประกบลงบนริมฝีปากอิ่ม ออกแรงดูดคลึงเบาๆ จนคนใต้ร่างยอมเปิดริมฝีปากออกให้ลิ้นหนาได้เข้าไปควานหาความหวานในโพรงปาก
ลิ้นหนากับลิ้นเรียวสอดประสานหยอกล้อกันไปมา ความหวานในโพรงปากของร่างบางยังคงหวานเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ยิ่งตอนนี้มันผสมกับกลิ่นไวน์ชั้นดีที่มาร์คดื่มเข้าไปเมื่อตอนเย็น มันช่างเข้ากันได้อย่างลงตัว
" แฮ่กๆ "
เสียงหอบหายใจถี่ดังขึ้นสลับกันไปมา หลังจากที่ทั้งคู่คลายริมฝีปากออกจากกัน
มาร์คเลื่อนริมฝีปากที่เคยประกบปากอิ่มลงมาที่ยอดอกสีขาวอมชมพูของคุณแม่ตัวน้อยที่ยามนี้มันดูเต่งตึงและตั้งชันชวนสัมผัสเสียเหลือเกิน มาร์คไม่รอช้าที่จะก้มลงไปดูดคลึงยอดอกสวยนั้นทันที
" อึก...อื้มม " เสียงครางหวานๆของร่างบางดังขึ้นเป็นระยะ เป็นตัวเร่งอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านของร่างสูงเป็นอย่างมาก
กลิ่นหอมอ่อนๆจากกายของร่างบางบวกกับน้ำนมรสชาติหวานมัน ทำให้มาร์คเคลิบเคลิ้มและมีความสุขที่สุด
....ราวกับกำลังจะก้าวขึ้นสวรรค์
เขาค่อยๆพลิกร่างใต้อาณัตให้นอนคว่ำลง มือหนาจับเอวกางเกงที่ร่างบางสวมอยู่ก่อนจะถอดมันออกแล้วทิ้งลงข้างเตียง
แก่นกายอุ่นค่อยๆสอดเข้าไปในช่องทางรักช้าๆอย่างอ่อนโยน สองแขนแกร่งโอบกอดรอบเอวของร่างบางไว้ เขาพยายามทำมันให้เบาที่สุดเพราะแผลผ่าตัดคลอดลูกของแบมแบมยังไม่หายดี
บทเพลงรักยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆท่ามกลางบรรยากาศสุดแสนโรแมนติก เสียงคลื่นทะเล พร้อมกับลมเย็นๆที่พัดพาเข้ามาผ่านช่องหน้าต่างบานเล็กของห้องนอน คลอไปกับเสียงครางแสนหวานละมุนหู
" อึก อื้ออ " เสียงครางของแบมแบมดังขึ้นตามจังหวะการขยับของคนที่อยู่ด้านบน
" ถ้าเจ็บแผลบอกมาร์คนะครับ " เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยกระซิบข้างใบหูขาว
" ไม่เจ็บครับ มันดีมากเลยมาร์ค "
แบมแบมปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขารู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ทำอะไรแบบนี้กับมาร์ค แม้กระทั้งครั้งนั้นที่เขาเมาจนแทบไม่รู้ตัวแต่สติที่มีอยู่เพียงเสี้ยวก็ทำให้เขารับรู้และจดจำความรู้สึกและสัมผัสต่างๆในคืนนั้นได้เป็นอย่างดี
มาร์คทำให้เขารู้สึกว่า มันไม่ใช่เพียงการตอบสนองความใคร่ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือมันคือหน้าที่ของภรรยาที่ต้องเป็นฝ่ายให้ความสุขกับสามี แต่มันคือการร่วมรัก ร่วมรู้สึก เขาทั้งคู่มีความสุขไปกับมันโดยไม่มีใครเหนือกว่าใคร มาร์คให้เกียรติเขาเสมอแม้กระทั่งเวลาแบบนี้
" แบมมีความสุขไหมครับ "
" ที่สุด...แบมมีความสุขที่สุดเลยมาร์ค "
" มาร์คจะทำให้แบมมีความสุขมากขึ้นทุกวันๆ มาร์คสัญญาครับ " ว่าจบก็ก้มลงไปสร้างรอยรักสีกุหลาบไว้บนแผ่นหลังเนียน พร้อมกับกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น
สอดแก่นกายเข้าไปให้ลึกที่สุด....
" อื้ออ มาร์ค " ความเสียวซ่านแล่นริ้วไปทั่วร่างกายบาง แบมแบมรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขากำลังหลั่งสารบางอย่างออกมาเป็นสารที่ทำให้มีความสุขมากจนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้
" แบมรักมาร์ค อื้ออ "
" มาร์คก็รักแบมครับ อีกนิดนะครับคนดี "
" อื้อ อ๊าา !! ...มาร์ค "
มาร์คชอบเสียงนี้จัง เสียงหวานแหบพร่านิดๆเอ่ยเรียกชื่อเขาไม่หยุดหย่อน ได้ฟังทีไรก็ทำให้หัวใจเต้นแรงทุกครั้ง
ไม่ว่าจะสิบกว่าปีก่อน หรือว่าตอนนี้ แบมแบมก็ยังคงเป็นคนเดียวที่มีอิทธิพลต่อหัวใจเขาเสมอ
เขาเชื่อว่าถ้าพระเจ้าสร้างเขาขึ้นมาร้อยคน พระเจ้าก็จะสร้างแบมแบมขึ้นมาอีกร้อยคนเพื่อให้คู่กับเขาเช่นกัน
' ถ้าไม่ได้คู่กับแบมแบม มาร์ค ต้วนคนนี้ก็จะไม่ขอคู่กับใครอีกเลย '
" อื้ออ "
เมื่ออารมณ์ไปแตะถึงจุดสูงสุดเขาก็ค่อยๆถอนเก่นกายออก เพื่อมาปลดปล่อยด้านนอกเพราะเขาไม่ได้ป้องกัน มาร์คค่อนข้างมั่นในความมีน้ำยาของตัวเองมากพอสมควรเห็นได้จาก เพรสเซ้นท์กับพรินเซส เด็กๆล้วนเป็นผลผลิตที่ทำครั้งเดียวติดทั้งนั้น และครั้งนี้หากเขาปลดปล่อยข้างในนั้นรับรองว่ามีลูกหมูตัวที่สามแน่นอน
>>>> อ่านจบแล้วกลับไปคอมเมนต์ให้โหน่ยน้าา คนแต่งจะได้มีกำลังใจแต่งต่อ ขอบคุณล่วงหน้าค้าบบ <<<<<
วันจันทร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2561
พรีเว็ดดิ้ง
" มาร์คขอได้ไหมครับ "
" หนะ ไหน เราตกลงกันว่าหลังแต่งงานไงมาร์ ค "
" ก็ถือว่าเป็น Pre-wedding ไงครับ เราลองซ้อมไว้ก่อน ถ้าลูกยังไม่มาหลังแต่งงานเราก็ ลองอีกรอบ นะแบมนะ..."
" .....ก็ไ..อุ้บ !! "
มาร์คไม่รอฟังคำตอบรับของคนรัก เขารีบพลิกตัวขึ้นมาคล่อมร่ างบางของแบมแบมไว้ ก่อนจะหันไปปิดโคมไฟที่ตั้งอยู่ ข้างๆหัวเตียง แล้วหันมาประกบริมฝีปากได้รู ปของตัวเองลงบนริมฝีปากสีชมพูอิ่ มของคนที่อยู่ใต้ร่างอย่ างโหยหาและรักใคร่
เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ สอดประสานกันเช่นเดียวกับสองมื อหนาของมาร์คที่สอดแทรกเข้ าไปใต้ชุดนอนตัวบางของแบมแบม เขาลูลไล้ผิวเนียนนุ่มของคนรั กอย่างย่ามใจมือหนาบีบคลึงทุกสั ดส่วนของกายบางที่เขาสัมผั สและควานถึง ก่อนจะค่อยๆเลื่อนขึ้ นมาปลดกระดุมชุดนอนสีครี มของแบมแบมออก
...ทีละเม็ด
....ทีละเม็ด
จนสุดท้ายอาภรณ์ผืนบางที่ห่ มกายเนียนนุ่มสีขาวน้ำนมก็หลุ ดออกจนหมด เผยให้เห็นเรือนร่างบอบบางน่ าทะนุทะนอมและน่าฟัดในคราวเดี ยวกันของร่างบาง
" ที่รัก..." เจ้าของเสียงทุ้มเอ่ยเรียกคนรั กด้วยน้ำเสียงกระเส่า ก่อนจะก้มลงไปบดขยี้ริมฝีปากอิ่ มนั้นอีกครั้ง
" อือออ " รสจูบที่แสนดูดดื่มเช่นนี้... เขาจำได้ ถึงแม้คืนนั้นจะเมามากแต่ แบมแบมก็ยังจำมันได้ดี มันเป็นจูบที่ไม่ได้มีเพียงแค่ ความใคร่ หากแต่รสจูบของมาร์คในคืนนั้ นเต็มไปด้วยความรักและความอ่ อนโยนที่ร่างสูงส่งมาให้เขา เช่นเดียวกับตอนนี้
มาร์คค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากร่ างบางช้าๆ ก่อนจะพลิกร่างใต้อาณัตขึ้ นมาให้นอนคว่ำลงก่ อนจะสอดแขนแกร่งไปที่หน้าท้ องแบนราบของร่างบางแล้ วออกแรงยกร่างบางขึ้นมาก่ อนจะสอดแก่นกายอุ่นเข้าไปในช่ องทางรักอย่างช้าๆและอ่อนโยน
" อึก อื้ออ "
เสียงครางหวานๆของร่างบางดังขึ้ นเป็นระยะตามจังหวะการเคลื่อนตั วของแก่นกายของร่างสูงที่เข้ าไปในช่องทางรัก
ร่างสูงยังคงโอบอุ้มร่างบางไว้ อย่างนั้นแล้วค่อยๆปล่อยอารมณ์ ไปตามห้วงทำนองของเพลงรัก
สองแขนแกร่งของมาร์คตระกองกอดร่ างบางของคนรักไว้อย่างหวงแหน พลางพรมจูบลงไปบนแผ่นหลังบางพร้ อมกับสร้างรอยรักสีจางไว้ด้วยริ มฝีปากบางของเขา ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักของเขาเข้ าไปในร่างการของอีกฝ่ายอย่ างใจเย็น
" แบมรักมาร์คนะ...แบมจะเป็ นของมาร์คเท่านั้น แค่มาร์คคนเดียว " แบมแบมหลับตาพริ้มพร้อมกับเอ่ ยประโยคที่ทำให้คนที่กอดเขาอยู่ ด้านหลังรู้สึกปลื้มปริ่มในใจ มาร์คกระชับอ้อมกอดของแบมแบมให้ แน่นขึ้น และค่อยๆสอดแก่นกายเข้าไปให้ลึ กกว่าเดิมและค้างไว้อยู่อย่างนั้ นเพื่อให้แน่ใจว่าน้ำรั กของเขาทุกหยุดเข้าไปอยู่ในร่ างกายของแบมแบมหมดแล้ว
" เรื่องคืนนั้น...." จู่ๆแบมแบมก็พูดถึงเรื่องคืนนั้ นขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนสั่ งไม่ให้มาร์คพูดถึงมันอีก และขอให้ลืมมันไป
" มาร์คไม่ได้เมา...คืนนั้นมาร์ คไม่ได้เมา "
" หมายความว่า..."
" มาร์คขอโทษนะแบมที่ต้ องฉวยโอกาสตอนแบมเมา มาร์ครู้ว่าสิ่งที่มาร์คทำมั นไม่ดี และผิดมาก มาร์คไม่กล้าบอกความจริงกั บแบมว่าคืนนั้นมาร์คไม่ได้ เมาเพราะมาร์คกลัวแบมจะเกลี ยดมาร์ค มาร์คต้องทนไม่ได้แน่ๆถ้าต้ องอยู่โดยไม่มีแบม "
เขารักแบมแบม รักตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอและรู้ จักกับคนชื่อแบมแบมและรักมากขึ้ นทุกวัน และเขาคงอยู่ไม่ได้แน่ๆถ้าคนที่ เขารักเกลียดเขาและไม่อยากมี เขาอยู่ในชีวิต...มาร์คถึงต้ องทนเก็บทุกอย่างไว้ ในใจมาตลอดสิบกว่าปี
" แบมจะไม่ถามว่ามาร์คทำไปทำไม เพราะแบมคิดว่าแบมรู้เหตุผลดี.. .แต่แบมอยากให้มาร์ครู้ไว้อย่ างนึงว่าถึงแม้ว่าตอนนั้ นแบมจะโกรธมาร์คมากแค่ไหน แต่แบมไม่เคยเกลียดมาร์คเลยนะ
.....ไม่เลย....ไม่เคยทำได้ เลยจริงๆ " แบมแบมก็พึ่งจะมารู้ตัวว่าตั วเองก็รักมาร์ค เอาตอนที่เขาท้องนั่นเพรสเซ้นท์ แหละ เขาพึ่งหาคำตอบให้ตัวเองได้ว่ ามำไมไม่เคยโกรธหรือเกลียดมาร์ คได้จริงๆสักที สุดท้ายก็ได้คำตอบว่ามันเป็ นเพราะ
....แบมแบมรักมาร์ค
ทั้งคู่ปลดปล่อยมันออกมาพร้อมกั น แบมแบมหอบหายใจอยู่ใต้ร่ างของมาร์คอย่างอ่อนแรง แบมแบมรู้สึกได้ถึงความอุ่ นของสิ่งที่มาร์คปล่อยแทรกซึ มเข้ามาในตัวเขา มันคล้ายกับว่าตอนนี้เลื อดของมาร์คกำลังไหลเวียนไปทั่ วร่างกายของเขา...มันรู้สึกดี อย่างบอกไม่ถูกเลย
ร่างสูงยอมถอนแก่นกายออกมาหลั งจากที่ได้มอบความรักให้กับร่ างบางจนพอใจ เมื่อพลิกคนใต้ร่างขึ้นมาร่างสู งก็ก้มลงไปจุมพิตบนหน้าผากเนี ยนเบาๆก่อนจะค่อยๆเลื่อนไปยังส่ วนต่างๆบนใบหน้าช้าๆทีละจุด สองมือเรียวของร่างบางยกขึ้ นมาโอบท้ายทอยของร่างสูงไว้ก่ อนจะออกแรงโน้มศีรษะร่างสู งลงมามอบจูบอันดูดดื่มให้กับร่ างสูงอีกครั้ง
แน่นอนว่า Pre-wedding ของมาร์คและแบมแบมในครั้งนี้มั นพิเศษกว่าคู่ไหนๆและมีความสุ ขมากที่สุด ขอบคุณใครสักคนบนฟ้า ขอบคุณโชคชะตาที่ทำให้เขาทั้ งสองได้มาเจอกัน และขอบคุณเพรสเซ้นท์ของขวัญอั นล้ำค่าและกามเทพตัวน้อยที่ ทำให้มาร์คและแบมแบมมีวันนี้
" ของขวัญชิ้นที่สองของปะป๊ารี บๆมาอยู่ในท้องคุณแม่นะครับ " มือหนายกขึ้นลูบหน้าท้ องแบนราบของร่างบางที่นอนอยู่ก่ อนจะก้มลงไปพรมจูบลงบนทั่วหน้ าท้องเนียนของคนรักเบาๆ
Talk : ไม่ขออะไรเลยนอกจากคอมเมนต์เล็กๆน้อยๆจากนักอ่านผู้เป็นที่รักนะคะ
Talk : ไม่ขออะไรเลยนอกจากคอมเมนต์เล็กๆน้อยๆจากนักอ่านผู้เป็นที่รักนะคะ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)