วันเสาร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562

ดวงใจมาเฟีย ตอนที่ 61

 NC : 61

สองร่างเปลือยเปล่าที่กำลังคลอเคลียกันอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ ส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะเมื่อได้รับสัมผัสที่แสนหวานของกันและกัน


ร่างบางนอนตะแคงข้างโดยมีร่างสูงซ้อนทับร่างไว้ มือหนาโอบรอบหน้าท้องที่นูนขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆสอดแก่นกายอุ่นเข้าไปในช่องทางรัก



"  อื้ออ "  เสียงหวานครางออกมาเบาๆเมื่อรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งร่าง



"  ถ้าเจ็บบอกมาร์คนะคะ "  เสียงทุ้มเอ่ยข้างๆหู ก่อนจะขบเม้นใบหูขาวของร่างบางเบาๆ



"  อืมม มาร์ค  อื้อออ "  ร่างบางเพลิดเพลินไปกับสัมผัสที่อ่อนโยนที่มาร์คมอบให้ ทั้งจังหวะที่อ่อนโยนของแก่นกายรวมไปถึงสองมือหนาที่นวดหน้าท้องเนียนเบาๆ เป็นการช่วยผ่อนคลายคุณแม่ตัวน้อยไปในตัว



"  ลูกครับ แดดดี๊มาเยี่ยมแล้วนะคนดีสบายดีมั้ยครับ "  มือหนายังคงลูลวนอยู่ที่หน้าท้องของร่างบางเสียงทุ้มเอ่ยกับลูกน้อยอย่างละมุนละไม



"  อย่าดื้อกับหม่ามี๊นะครับ แล้วแดดดี๊สัญญาว่าจะมาเยี่ยมหนูบ่อยๆ " 



แม้ครั้งนี้จะเป็นการบรรเลงเพลงรักที่เชื่องช้าและอ่อนโยนมากๆแต่ก็เพราะไม่ต่างจากครั้งไหนๆเลย เพราะทุกอย่างเกิดจากความรัก  การร่วมรักที่ทั้งสองฝ่ายมีอารมณ์ร่วมกันส่งและรับสัมผัสกันอย่างรู้ใจ



ร่างบางหันหน้าขึ้นมาหาร่างสูงก่อนที่ร่างสูงจะประกบปากลงไปบนปากอิ่ม ริมฝีปากบางดูดคลึงปากอิ่มเบาๆ จนปากอิ่มค่อยๆเผยอออกให้ร่างสูงได้ส่งลิ้นเข้าไปตักตวงชิมความหวานในโพรงปาก



ลิ้นหน้าเกี่ยวตวัดกับเรียวลิ้นของร่างบางเป็นการหยอกเย้ากันไปมา  ความหวานในโพรงปากของร่างบางกับรสชาติขมๆจากยาที่ร่างสูงทานเข้าไปได้ตีกันอยู่ในปากของทั้งคู่


หากแต่มันไม่ได้แย่ แต่มันกลับหอมหวานไปอีกแบบ.......



อุณหภูมิของร่างกายร่างสูงที่สูงขึ้น ทำให้ร่างบางรู้สึกอบอุ่นกว่าทุกครั้ง  ทุกอย่างดูสมบูรณ์และลงตัวไปหมดราวกับว่าเจ้าตัวเล็กในท้องก็ต้องการสัมผัสอบอุ่นจากผู้เป็นพ่อเช่นกัน



ถึงทำให้ร่างกายของผู้เป็นแม่หลั่งฮอร์โมนที่ทำให้รู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขขนาดนี้



"  แบมมีความสุขมั้ยคะ " 




"  แบมมีความสุขมากครับมาร์ค....ลูกก็มีความสุขแบมรู้สึกได้ " 



แม่กับลูกสื่อสารกันได้ด้วยสายสัมพันธ์และสายใยแห่งรักที่ถักทอเชื่อมสองชีวิตไว้ด้วยกัน เมื่อแม่มีความสุข เจ้าตัวน้อยในครรภ์ก็มีความสุข เพราะลูกสามารถรับรู้ทุกความรู้สึกของผู้เป็นแม่ได้



"  มาร์ครักแบมจังเลยค่ะ ขอบคุณนะคะคนดี ที่ยอมมาร์คทุกอย่าง ขอบคุณที่ทำให้มาร์คมีความสุข " 


จะกล่าวขอบคุณอีกกี่ร้อยกี่พันครั้งมันก็ยังไม่พอในความรู้สึกของร่างสูง สิ่งที่ร่างบางมอบให้เขามันวิเศษและยิ่งใหญ่มากจริงๆ......ใครตะคิดว่าเกิดมาครั้งหนึ่งจะมีคนๆหนึ่งที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ครอบครัวเรา แต่กลับรักเรา ยอมเรา และทำเพื่อเราได้มากขนาดนี้



" because I love you and  I'm your "  เสียงหวานเอ่ยบอกร่างสูงพร้อมกับจุมพิตที่ปลายคางของร่างสูงเบาๆ



"  you are my everything , I love you so much darling " 



"  รักหนูเหมือนกันนะครับเบบี๋ของแดดดี๊ " 



ร่างสูงค่อยๆถอนแก่นกายของตัวเองออกมาหลังจากที่ได้มอบความรักกับร่างบางจนสมใจแล้ว 



ร่างบางพลิกตัวขึ้นมานอนหงายก่อนที่ร่างสูงจะเลื่อนผ้าห่มที่กองอยู่ปลายเตียงขึ้นมาปกช่วงตั้งแต่เอวลงของร่างบางลงไป


ร่างสูงนั่งลูบหน้าท้องของร่างบางไปมาเบาๆอย่างแสนรักใคร่สลับกับก้มลงไปจูบอย่างนั้นซ้ำๆไม่รู้จักเบื่อ


......รักมาก รักเหลือเกิน



"  ไม่ว่าหนูจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย...แดดดี๊อยากให้หนูจำไว้ว่าหนูเกิดมาจากความรักของแดดดี๊กับหม่ามี๊ และเราจะดูแลหนูด้วยความรักของเราตลอดไป .....เป็นเด็กดี และแข็งแรงนะครับเบบี๋ " 



ร่างสูงหันขึ้นไปมองร่างบางที่เงียบไปก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อร่างบางสุดที่รักของเขาได้หลับปุ๋ยไปแล้ว



เขาลุกขึ้นไปเอากาละมังและผ้าชุบน้ำออกมาเพื่อทำความสะอาดร่างกายให้คนรัก  ร่างสูงจัดการทำความสะอาดบริเวณช่องทางรักที่เขาได้ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะสะโพกมนสวย จากนั้นก็ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดไปทั่วเรือนร่างของร่างบาง ทุกซอกทุกมุมอย่างละเอียด



ไม่ว่าจะเช็ดไปตรงไหนเขาก็จะก้มลงไปหอมไปจูบตรงนั้นทุกครั้ง.....ไม่มีตรงไหนเลยที่เขาไม่รัก เขารักทุกอย่างที่ประกอบกันเป็นแบมแบม  เมื่อเช็ดตัวทำความสะอาดร่างบางเรียบร้อยก็จัดการสวมเสื้อผ้าให้ตัวเองและร่างบางอย่างเสร็จสรรพ ก่อนจะเตรียมเข้าสู่นิทราตามร่างบางไป



"  ขอให้เราได้ตื่นมาเจอกันทุกๆเช้าหลับไปพร้อมกันทุกๆคืนแบบนี้ตลอดไปนะคะ......และถ้าวันนึงเราจะต้องจากโลกนี้ไปก็ขอให้เราไปจากไปพร้อมๆกัน มาร์คคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ถ้าไม่มีแบม " 



ร่างสูงพูดกับร่างบางที่หลับอยู่พลางลูบลงบนกลุ่มผมนุ่มของร่างบาง ก่อนจะก้มลงไปกดจูบบนหน้าผากเนียนเบาๆ แล้วก็ลงไปกอดร่างบางไว้จนหลับไปพร้อมกัน




.....ผมไม่รู้ว่าเวลาที่ผ่านมากับเวลาที่เหลืออยู่อะไรมันมากกว่ากัน แต่ผมสัญญาว่าจะใช้ทุกๆวินาทีของผมเพื่อรักแค่คุณ........  ❤


ดวงใจมาเฟีย ตอนที่ 59


NC  : 59

" ถึงเวลาทำน้องให้ลูกกันแล้วค่ะที่รัก " 


เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยออกมาก่อนจะค่อยๆผลักร่างบางลงบนเตียงอย่างอ่อนโยน  มือหนาค่อยๆสอดเข้าไปใต้ชุดนอนบางก่อนจะทำการปลดกระดุมออกทีละเม็ดช้าๆ ทุกการกระทำเป็นไปอย่างอ่อนหวานและเชื่องช้าไม่เร่งรีบเพราะร่างสูงมั่นใจเหลือเกินว่าทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามที่เขาคาดหวัง



"  อื้อ อื้มมม  " 



ในขณะที่มือกำลังปลดกระดุมออกให้อีกฝ่าย ปากสวยก็ก้มลงประกบกับอวัยวะส่วนเดียวกันของร่างบางก่อนจะขบเม้มเบาๆให้ร่างบางเปิดริมฝีปากออก  และทันทีที่ได้รับอนุญาตลิ้นหน้าก็ส่งเข้าไปแล้วควานหาความหวานไปทั่วโพรงปากของร่างบาง



" หวานที่สุดเลยค่ะ " 


ถอนริมฝีปากออกมาจากปากอิ่มแล้วเอ่ยกับร่างใต้อาณัตอย่างอ่อนโยน  ความหวานละมุนละไมที่ไม่เคยเปลี่ยนยังคงสร้างความประทับใจให้ร่างสูงทุกครั้ง



"  มาร์ครักแบมนะคะ "



"  แบมก็รักมาร์ค อื้อออ "



ร่างสูงพลิกร่างใต้อาณัตขึ้นมาให้นอนคว่ำลงก่อนจะสอดแขนแกร่งไปที่หน้าท้องแบนราบของร่างบางแล้วออกแรงยกร่างบางขึ้นมาก่อนจะสอดแก่นกายอุ่นเข้าไปในช่องทางรักอย่างอ่อนโยน



"  อึก อื้ออ " 




เสียงครางหวานๆของร่างบางดังขึ้นเป็นระยะตามจังหวะการเคลื่อนตัวของแก่นกายของร่างสูงที่เข้าไปในช่องทางรัก 



ร่างสูงยังคงโอบอุ้มร่างบางไว้อย่างนั้นแล้วค่อยๆปล่อยอารมณ์ไปตามห้วงทำนองของเพลงรัก



มือเรียวจิกผ้าห่มจนยับเพราะความเสียวซ่านที่เกิดจากการที่ถูกคุกคามจากช่องทางด้านหลัง



"  อึก  ทำไมวันนี้มาร์คอ่อนโยนจัง อื้อออ " 



ร่างสูงค่อยๆปล่อยร่างบางนอนลงบนเตียงก่อนจะกอดรัดร่างบางไว้  แล้วใช้จมูกโด่งสูดดมกลิ่นกายหอมไปทั่วเรือนร่างของร่างบาง




"  คนนี้เป็นลูกผู้หญิงไงคะมาร์คเลยต้องอ่อนโยนเป็นพิเศษ "




"  แน่ใจได้ยังไง  "




"  มาร์คเป็นคนทำ  มาร์ครู้ดีค่ะ "




สองร่างยังคงขยับขึ้นลงเรื่อยๆอย่างเชื่องช้าละเมียดละไมราวกับช่างที่กำลังบรรจงสร้างศิลปะที่มีชีวิตขึ้นมา ด้วยความรักของคนสองคนที่มีให้กันอย่างสุดหัวใจ



"  ลูกรักของแดดดี๊ เข้าไปอยู่ในท้องหม่ามี๊ได้แล้วครับ  " 



ร่างสูงเอ่ยออกมาก่อนจะปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางรักของร่างบางจนไหลทะลักออกมาเต็มสะโพกมน



แต่ถึงอย่างนั้นร่างสูงก็ไม่ได้คิดจะถอนแก่นกายออกมา บทเพลงรักยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆท่ามกลางบรรยากาศสุดแสนโรแมนติกในห้องสวีทสุดหรูริมทะเล กระจกใสที่ติดกับฝั่งของทะเลถูกเปิดผ้าม่านออกเพื่อดื่มด่ำแสงจันทร์และเสียงคลื่นกระทบฝั่ง เคล้าคลอกับเสียงทุ้มและเสียงหวานที่ผลัดกันเอื้อนเอ่ยออกมา



"  อื้อออ มาร์คคค "



ปากอิ่มยังคงร้องออกมาทุกๆครั้งที่ร่างสูงได้มอบความรักแสนหวานผ่านภาษากายให้กับเขา



ร่างสูงยอมถอนแก่นกายออกมาหลังจากที่ได้แสดงความรักจนพอใจ  เมื่อพลิกคนใต้ร่างขึ้นมาร่างสูงก็ก้มลงไปขบเม้มที่ยอดยกขาวอีกครั้งจนเกิดรอยกลีบกุหลาบสีสวยขึ้นเต็มอกขาว  สองมือเรียวของร่างบางยกขึ้นมาโอบท้ายทอยของร่างสูงไว้ก่อนจะออกแรงโน้มศีรษะร่างสูงลงมามอบจูบอันดูดดื่มให้กับร่างสูงอีกครั้ง



แสงจันทร์สีเหลืองนวลสาดเข้ามากระทบสองร่างที่นอนกอดเกยกันอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ เป็นพยานรักในค่ำคื่นที่แสนหวานของทั้งคู่



"  ถ้าเค้าไม่ยอมมาล่ะครับมาร์ค มาร์คจะเสียใจรึเปล่า "




"  ไม่ครับ เค้าต้องมา เดี๋ยวเค้าก็มา เค้ารู้ว่าทุกคนรอเค้าอยู่ :)  "



เกือบสิบกว่าปีแล้วที่ร่างบางผ่านการตั้งครรภ์ครั้งสุดท้ายมา ถึงแม่ว่าร่างกายของทั้งคู่จะยังแข็งแรงสมบูรณ์ดีและทั้งคู่ได้ปรึกษาแพทย์อย่างละเอียดแล้วก็ตาม  ถึงอย่างไรร่างบางก็ยังอดไม่ได้ที่จะกลัวว่าสิ่งที่พวกเขาหวังจะไม่เป็นจริง


ผิดกับร่างสูงที่ดูมั่นอกมั่นใจเหลือเกินว่าสิ่งที่พวกเขารอคอยจะต้องมา เขาเชื่อในสัญชาติญาณของตัวเองและเชื่อในสายสัมพันธ์ของพ่อลูกที่สื่อถึงกันได้ เขารับรู้และมั่นใจว่ายังไงลูกคนที่สี่ของเขาต้องมา และจะเป็นเด็กผู้หญิงอย่างที่เขาตั้งใจไว้อีกด้วย



"  แบมจะดูแลตัวเองให้ดีที่สุดนะครับ "




"  มาร์คก็จะดูแลแบมให้ดีที่สุดครับ "





ว่าจบร่างสูงก็ก้มลงจุมพิตไปทั้วหน้าท้องแบมราบของร่างบางที่นอนอยู่



"  ตอนนี้เค้าอาจจะกำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ในนี้แล้วก็ได้ ^^  "



ร่างสูงนอนแอบหูแนบกับหน้าท้องแบนพลางใช้มือหนาลูบวนไปมาอย่างอ่อนโยนอยู่ตรงบริเวณหน้าท้องของร่างบาง  มือเรียวของร่างบางก็ยกขึ้นมาลูบศีรษะของสามีเบาๆ



มีความสุข  มีความสุขมากเหลือเกิน


ต่างคนต่างเงียบไม่มีคำพูดหรือบทสนทนาใดมีเพียงรอยยิ้มและความอิ่มเอมใจที่ได้อยู่ด้วยกันได้ร่วมสร้างผลผลิตของความรักที่สวยงามไปด้วยกัน



"  นางฟ้าของแดดดี๊จะลงมาจากสวรรค์รึยังนะ :) "



"  รีบๆลงมานะคะ  มาอยู่ในนี้  ที่ตรงนี้เป็นของหนูนะคะ แดดดี๊ไม่รู้หรอกว่าข้างในนั้นเป็นยังไงแต่แดดดี๊เชื่อว่ามันต้องอุ่นและมีความสุขมากแน่ๆ เหมือนที่พี่ๆของหนูเคยอยู่ " 



มาร์คยังคงพูดกับหน้าท้องแบนของแบมแบมพลางใช้นิ้วจิ้มลงไปเบาๆ  ใจนึกอยากให้แบมแบมท้องซะตอนนี้เดี๋ยวนี้เลย เขาชอบมากที่จะได้เห็นหน้าท้องของภรรยาคนสวยค่อยๆโตขึ้นเพราะมีสิ่งมีชีวิตอยู่ข้างในนั้น



"  แบมครับ "



"  หื้มม ว่าไงครับ "



"  ขอบคุณนะครับ "



"  ขอบคุณเรื่องอะไรครับ "




"  เรื่องที่แบมยอมท้องอีกครั้งเพื่อมาร์คกับลูกๆไงครับ  มาร์ครู้ว่าการตั้งท้องไม่ใช่เรื่องง่ายแบมต้องใช้ความอดทนและความพยายามมากๆในการอุ้มท้องแต่ละครั้ง "




"  มันลำบากก็จริงแต่มันมีความสุขมากเลยนะครับ  การที่มีหัวใจอีกดวงเต้นอยู่ข้างในตัวเรามันเป็นสิ่งที่วิเศษมากๆเลยล่ะ  ตอนที่แบมท้องแฝดแบมเคยกลัวสารพัดและตอนคลอดแบมก็เจ็บมาก แต่พอเห็นหน้าลูกความรู้สึกทั้งหมดนี้มันหายไปแล้วมันก็แทนที่ด้วยความรัก  รักสุดหัวใจ รักอย่างไม่มีข้อแม้อะไรเลย จากวันนั้นแบมไม่เคยกลัวความเจ็บหรือกลัวความลำบากอีกเลยถ้ามันต้องแลกมากับอีกหนึ่งชีวิตที่สร้างขึ้นมาจากเราสองคน "





"  ลูกโชคดีจังเลยที่มีแม่อย่างแบม มาร์คก็โชคดีที่มีภรรยาอย่างแบม "




"  แบมกับลูกก็โชคดีมากเลยครับที่มีแดดดี๊และสามีอย่างมาร์ค  "




ความรักสำหรับมาร์คกับแบมแบมมันคือความรักที่มากกว่ารัก เป็นชีวิตคู่ที่มากกว่าการใช้ชีวิตร่วมกัน แต่เป็นการใช้ลมหายใจและหัวใจร่วมกัน  พวกเขาไม่ใช่แค่เติมเต็มซึ่งกันและกันแต่เป็นการหล่อหลอมเข้าด้วยกันอย่างที่ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ เพราะเขา......เกิดมาเพื่อเป็นของกันและกัน



#ชี้แจงก่อนว่าไรท์แต่ง NC ไม่ค่อยเก่งนะคะ ถ้าอ่านแล้วไม่สนุกและไม่ฟินก็ขอโทษด้วยนะคะ ❤